۱٫ اوّلین و بهترین شیوه ی قرائت زیارت عاشورا است همان است که در اصل صدور آن آمده؛ به این ترتیب که عبارت‌های لعن و سلام هر کدام به طور کامل صد بار خوانده شود. یعنی:
صدبار گفته شود: «اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِکَ، اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَهَ الَّتِی جَاهَدَتِ الْحُسَیْنَ، وَ شَایَعَتْ وَ بَایَعَتْ عَلَى قَتْلِهِ، اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً»
و بعد از آن، صد بار گفته شود: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ عَلَیْکَ مِنِّی سَلَامُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ لَا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیَارَتِکُمْ السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْن»
۲٫ روش دوّم و سوّم از حدیث امام هادی(علیه السلام) استفاده می شود:
حضرت می فرماید:
«مَن قَرَءَ لَعنَ زیارهِ العَاشوراءِ المَشهورهِ مَرَّهً واحِدَهً ثُمَّ قَالَ اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسعِینَ مَرَّهً کَانَ کَمَن قَرَئَهُ مِأَهَ مَرَّهٍ و مَن قَرَءَ سَلامَهَا مَرَّهً وَاحِدَهً ثُمَّ قَالَ السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْن تِسْعاً وَ تِسعِینَ مَرَّهً کَانَ کَمَن قَرَئَهُ مِأَهَ تَامَّهً مِن أَوَّلِهِما إِلى آخِرِهِمَا.»
یعنی: کسی که لعن [کامل] زیارت عاشورای مشهور را یک بار بخواند آن گاه بگوید: «اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» مانند کسی است که آن را صد بار گفته است و کسی که سلام این زیارت را یک بار بخواند و آن گاه بگوید: «السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» مانند کسی است که آن را صد بار کامل از اول تا آخر قرائت کرده باشد.
نویسنده‌ی کتاب «الصَّدفُ المَشحون»، برای معنای این روایت دو احتمال ذکر می‌کند:
۱) اینکه عبارت «تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» بیانگر تعداد تکرار جمله‌ی قبل از آن باشد.
۲) و یا اینکه عبارت «تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» در ادامه‌ی لعن و سلام باشد و بر این اساس، زیارت چنین قرائت می‌شود: «اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» و در بخش سلام گفته می‌شود: «السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْن تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» و چه بسا این دستور، مانند تهلیل‌های وارد شده در ماه ذی الحجه باشد که مثلا: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ اللَّیَالِی وَ الدُّهُورِ: لا إله الا الله به عدد شب‌ها و دهرها».
بنابراین روش دوّم که بعد از روش اوّل می توان آن را احتمالاً بهترین شیوه دانست این است که:
بعد از یک بار خواندن کاملِ عبارت «اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِکَ، اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَهَ الَّتِی جَاهَدَتِ الْحُسَیْنَ، وَ شَایَعَتْ وَ بَایَعَتْ عَلَى قَتْلِهِ، اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً» ۹۹ بار دیگر می‌گوییم: «اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً».
و بعد از یک بار خواندن کامل عبارت «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ عَلَیْکَ مِنِّی سَلَامُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ لَا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیَارَتِکُمْ السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْن» ۹۹ بار دیگر می‌گوییم: «السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْن».
۳٫ روش سوم، همان احتمال دومی است که از حدیث امام هادی (علیه السلام)بیان کردیم. یعنی:
پس از یک بار خواندنِ کاملِ عبارت «اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ آخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَى ذَلِکَ، اللَّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَهَ الَّتِی جَاهَدَتِ الْحُسَیْنَ، وَ شَایَعَتْ وَ بَایَعَتْ عَلَى قَتْلِهِ، اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً»، این عبارت را بگوییم: «اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً» .
آن گاه پس از یک بار قرائت کامل عبارت «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ عَلَیْکَ مِنِّی سَلَامُ اللَّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ لَا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیَارَتِکُمْ السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْن»، بگوییم: «السَّلَامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلَى عَلِیِ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَوْلَادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْن تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّهً».
در آخر این حدیث امام باقر(علیه السلام) را هم به یاد داریم که :
«مَنْ بَلَغَهُ ثَوَابٌ مِنَ اللَّهِ عَلَى عَمَلٍ فَعَمِلَ ذَلِکَ الْعَمَلَ الْتِمَاسَ ذَلِکَ الثَّوَابِ أُوتِیَهُ وَ إِنْ لَمْ یَکُنِ الْحَدِیثُ کَمَا بَلَغَهُ.»
کسی که ثوابی از جانب خداوند بر انجام عملی به او رسیده باشد پس آن عمل را به امید آن ثواب انجام دهد، همان پاداش به او داده خواهد شد هر چند آن حدیث ــ آن چنان که به او رسیده ــ نباشد.
خداوند به همه ی ما توفیق اهتمام به قرائت روزانه ی زیارت عاشورا را عنایت کند.
