(سرمقاله اولین شمارگان مجله ی منهاج)
پنجشنبه, اردیبهشت ۲, ۱۳۸۹ – ۰۱:۰۰
السلام علیک یا تالی کتاب الله و ترجمانه
منهاج: راه روشن، حقیقتی که هست و وجود دارد!
قرآن: کتابی محکم(کتابٌ اُحکمت آیاته)
و حدیث: روشنگر قرآن،که (ما اِن تمسکتم بهمالن تضلوا بعدی ابدا)
پس قرآن، آن گاه مُبین است که درکنار یکتا ثقل اش بیان گردد.
قرآن، زمانی هدایت گر است تا درجوار ناطق اش ارائه شود که در غیر این(ولایزیِد الظالمین الا خساراً)
و قرآن، هنگامی منهاج است که در سایه سار حدیث خوانده شود.
چه بسیار نشست ها و همایش های گوناگون که در جامعه ی ما در حال پی گیری است و چه فراوان اند داعیه داران قرآن پژوهی، اما آیا امروز جامعه ای قرآنی فراروی ماست؟
اگر چنین است پس از چه روست مهجوریت قرآن با وجود این همه تلاش؟
باید با خردی نیکو به پناه قرآن و سنت رفت که پیام آور وحی همو که (ما ینطق عن الهوی) را در آنات زندگی خویش به همراه دارد، در ترسیم امّت خویش این چنین فرمود:تا مادامی که این دو در کنار یکدیگر باشند، جامعه به رشد و تعالی خواهد رسید؛ پس امروز مهجوریت قرآن را در مهجوریت رجوع به کلام امام باید جستجو کرد.
… اما چه شد که دست بر قلم بردیم و منهاجی گشودیم :
با تصویب ریاست محترم دانشکده آقای دکتر آیتی، مبنی بر ارائه ی مقاله ی علمی توسط دانشجویان علوم قرآن و حدیث، بر آن شدیم بستری مناسب، برای انعکاس پژوهش های اساتید گران قدر و دانشجویان عزیز فراهم آوریم، اگر چه چاپ مقاله در این نشریه مورد اهمیّت دانشکده است، اما امیدواریم تا منهاج نگاران بر اساس تکلیف شرعی خود و برای پاسخ به نیازهای جامعه، دست به قلم بردارند سرمایه ی ما در این راه پر فراز و نشیب
لطف پروردگار
عنایت امام عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)
و دستان یاریگر شماست.
(و من الله التوفیق)