چکیده
خاستگاه مبحث زیارت، سبک زندگی و فرمایش‌های مختلف اهل‌بیت(علیهم السلام)است؛ برایند انس با زیارت معصومان(علیهم السلام) باعث تحول شخصیت معنوی انسان در زندگیِ ماشینی امروز است. با تمام ناملایمات جامعه، روش اهل‌بیت(علیهم السلام) برقراری پیوند شیعیان با مقوله‌ی زیارت برای پالایش روح او در جهان معاصر است، این موهبت به ویژه در عصر غیبت که ارتباط مستقیم با امام معصوم برقرار نیست، جلوه‌ای دیگر دارد و باعث حفظ کیان شیعه در شرایط بحرانی است؛ در این میان زیارت اربعین به عنوان یک سرمایه‌ی بزرگ اجتماعی به صورت مستقل تمدن ساز بوده است و تمام شاخصه‌های یک فرهنگ پویا در آن دیده می‌شود.آثار دنیوی زیارت، طهارت ظاهری و باطنی، دستیابی به معارف توحیدی در سایه‌ی پذیرش ولایت اهل‌بیت(علیهم السلام) و افزایش رزق مادی و معنوی، رفع مشکلات، انتقال قطب علمی در مواطن دفن حجّت‌های خداست؛ در آخرت نیز مهم‌ترین ثمره‌ی زیارت، شفاعت است، بنابراین نجات انسان در سایه‌ی توسل همیشگی به حجت‌های خداوند در قالب زیارت از نزدیک و یا حتی دور ترسیم شده است. در کنار همه‌ی مؤلفه‌های بیان شده باید به ظرفیّت زیارت‌نامه‌های مأثور، توجهی ویژه داشت که نقشی بی‌بدیل در اشاعه‌ی فرهنگ غنی تشیّع داشته است، به طوری که می‌توان با بررسی و شرح هریک به دکترین این مکتب پی برد.
کلید واژه: زیارت، تربیت دینی، تربیت عبادی، زیارت‌نامه، زیارت اربعین،تمدن اسلامی
برای باز دید از مقاله لطفا عضو سایت شوید.
کارکرد معنوی زیارت در تربیت عبادیِ انسان قرن بیست و یکم با تأکید بر زیارت اربعین_۲۲۰۷۳۱_۲۱۴۰۳۶
