- ثبت نام
در همه ی فرهنگهای دنیا «احترام به مقام مادر» مورد تأکید قرار گرفته است. اما مفهوم مادر با همه ی بزرگی آن فقط به کسی که ما را به دنیا آورده است، اختصاص ندارد. در فرهنگ شیعه، ما را مادری است که همه ی پدران و مادران ما نیاز به گوشه ی چشمی، از او نیازمندند.
مادر ما حضرت زهرا(سلام الله علیها) برای من و شما پشت در آمد و جان داد تا امروز ما از در پی آن روزهای تیر و تار بعد از شهادت پیامبر(صلی الله علیه و آله) مسیر سعادت را به درستی بشناسیم.
درست است که غبار عصر غیبت، زندگی همه ی ما را فرا گرفته است اما زمانی کاری کرده ایم کارستان که در بین همه ی گرفتاری های زمانه، خود را مدیون دردهای مادری بدانیم که در وصیتاش به من و شما سلام رساند.
در وصیت حضرت زهرا(سلام الله علیها) به امام علی(علیه السلام) آمده است:«و أَقْرَأُ عَلَى وُلْدِيَ السَّلَامَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَة» ( علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج۴۳، ص۲۱۴) یعنی:سلام مرا تا روز قیامت به فرزندانم برسان.
راستی برنامه ی شما برای فاطمیه ی امسال چیست؟ لباس های مشکی تان آماده است؟ پرچم سیاه های منقوش به نام«حضرت مادر» را تهیه کردید؟ به هر کسی اجازه نمی دهند برای برترین بانوی خلقت کاری انجام دهد، بیا به مدد خود بانو، نام من و شما هم در این فهرست قرار بگیرد.
- مسیر بهشت
محبّت، واژه ای کوچک اما جهانی پهناور در درون خویش دارد؛ جهانی که انسان باید در جست‌وجوی ناب‌ترین جلوه‌های آن، همواره در تکاپو باشد، اما رسول مهربانی(صلی الله علیه و آله) چراغ محبتّی ارزشمند را برای ما روشن کرد تا سر از ناکجاآباد در نیاوریم!
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می فرماید:
«مَن أَحَبَّ فاطِمَةَ ابْنَتی فَهُوَ فِی الجَنَّةِ مَعِی، وَمَنْ أَبْغَضَها فَهُوَ فِی النّار» (ابن شاذان، احمد مائة منقبة من مناقب أمير المؤمنين و الأئمة علیهم السلام، ص۱۲۷)یعنی: هر کس فاطمه را دوست بدارد، در بهشت با من خواهد بود.
ایمان، بی‌محبت فاطمه(سلام الله علیها) معنا ندارد و دلی که از مهر او تهی باشد، خانه‌ای تاریک و بی فروغ است؛ هرکس فاطمه(سلام الله علیها) را دوست بدارد، در حقیقت به رحمت الاهی پیوسته است، و هر کس از او روی گرداند، از مدار هدایت بیرون رفته است.
ما اگر چه گناهکاریم، اما دل هایمان هنوز به نام زیبای فاطمه(سلام الله علیها) جلا می گیرد…در این روزگاری که دنیا، سرد و پرهیاهوست، بیا به مردم روزگارمان از مهر او بگوییم که مهر او، تنها پناه دل‌های بی‌قرار ماست.
ای مادر ولایت!
ما نه از شایستگان، که از امیدواران شفاعت توییم. به دل‌های خسته ی ما، به کرمت بنگر، که تنها سرمایه‌مان، محبّت توست؛ همان محبّتی که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) وعده داد، راهی به سوی بهشت است و هم‌نشینی با او در سرای جاودان.
- سرمایه ی بی بدیل
پیامبر رحمت(صلی الله علیه و آله) فرمود:«…فَاطِمَةُ أَعَزُّ النَّاسِ عَلَي» (طبرى، بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ج۲، ص۷۰) یعنی:فاطمه(سلام الله علیها) عزیزترین مردم نزد من است.
در جهانی که همه چیز رنگ می‌بازد، پیامبر(صلی الله علیه وآله) دخترش فاطمه(سلام الله عليها) را عزیزترین مردم نزد خود معرفی می کند.
او، آرام بخش دل پدر بود و روشنی چشمش، تکیه‌گاه اندوه اش بود و عطر بهشتی وجودش.
هرگاه وارد می‌شد، پیامبر(صلی الله علیه و آله) از جای برمی‌خاست، دست او را می‌بوسید و او را در جای خویش می‌نشاند…
بیا ما هم در فاطمیه برخیزیم، بر پرچم های سیاه منقوش به نام حضرت مادر (سلام الله علیها) بوسه بزنیم و آن‌ها را بر سر در خانه و فضای کسب و کارمان برافراشته کنیم، بگذار همه بدانند که دل شیعه هنوز به نامش می‌تپد و به یادش، دین معنا می‌یابد. بیا در گرامیداشت یادش، دل‌ها را به نور محبت اش روشن کنیم و از این سرمایه ی بی بدیل محافظت کنیم، در مجالس سوگش حضور یابیم و از او بگوییم…
- تماشاگر نخواهیم بود!
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله)فرمود:« …يا فَاطِمَةُ لَوْ أَنَ كُلَ نَبِيٍ بَعَثَهُ اللَّهُ وَ كُلَّ مَلَكٍ قَرَّبَهُ شَفَعُوا فِي كُلِّ مُبْغِضٍ لَكَ غَاصِبٍ لَكَ مَا أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ …» (کراجکی، کنزالفوائد، ج۱،ص۱۵۰)یعنی: اگر همه‌ی پیامبران و فرشتگان برای کسی که بر تو ستم کرده و حقت را غصب کرده اند، شفاعت کنند، خدا او را هرگز از آتش بیرون نمی‌آورد.
این یعنی، ستم بر تو، گناهی نیست که با شفاعت بخشیده شود که تو ترازوی حق و باطل در همه‌ی تاریخ هستی.
تو معیار رضای خدایی، لبخندت نشانه‌ی رحمت است، و آهت، آغاز عذاب ستمگران…
زمین هنوز شرمنده‌ی بغض‌های فروخورده‌ی توست، و تاریخ هنوز از فریاد حق‌خواهی‌ات شرمسار است.
ای بانوی بهشتی!
ما نمی‌خواهیم تنها تماشاگر آه تو باشیم، نمی گذاریم صدای گریه ات در بیت الاحزان مدینه گم شود… می‌خواهیم با زنده نگه داشتن یاد و راهت، از غفلت زمانه انتقام بگیریم به این امید که با نیم نگاهت ما نیز در بهشت هم نشینت باشیم.
- پدرت به قربانت
چه جمله‌ی شورانگیزی! در سراسر تاریخ، پدری این چنین به فرزند خویش نگفته است:«فِداکِ أبُوکِ یا فاطِمَة» (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۲۲، ص۴۹۱) یعنی: پدرت به قربانت ای فاطمه!
این سخن، از زبان کسی جاری شد که همه‌ی جهان فدایی اوست!
این جمله، نه فقط محبت پدری، که در آن عظمت حقیقتی سترگ نهفته است!
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله)، جانِ خود را در برابر فاطمه(سلام الله علیها) نثار می‌کند، زیرا فاطمه(سلام الله علیها)، جان مایه ی رسالت است و تداومِ نبوت و ماندگاری امامت به فاطمه(سلام الله علیها) است.
ای بانوی عصمت!
اینک که شما فدایی ای چون پدر داری، ما چگونه می توانیم دین خود را به شما ادا کنیم؟
ای مادر بی مثالم!
در روزهایی که غبار غفلت بر دل‌ها نشسته، یاد تو، نوری است که راه را نشان می‌دهد.
غم شهادتت، فرصتی است که از تو برای مردم بگوییم تا همه در مسیرت زندگی کنند.
- شریان زندگی
قلب، باعث حیات است! تا می تپد، زندگی جریان دارد و تا بایستد، جهان خاموش می شود. چه زیبا امام علی(علیه السلام) فرمود:«… وَ أَمَّا فَاطِمَةُ فَكَمَكَانِ الْقَلْبِ مِنَ الْجَسَدِ… » (کتاب سلیم بن قیس هلالی، ج۲، ص۸۳۱) یعنی: فاطمه(علیها السلام) برای محمد(صلی الله علیه و آله) همانند قلب برای بدن است.
آری، فاطمه(سلام الله علیها) قلب تپنده ی رسالت بود، با حضورش پیامبر(صلی الله علیه و آله) آرام می گرفت و با لبخندش، غم های رسالت رنگ می باخت. وقتی فاطمه(سلام الله علیها) می خندید، رحمت خدا نازل می شد و وقتی می گریست، آسمان به لرزه می افتاد.
پس از او هستی، آرام جان نداشت، مدینه در غریبانه ترین حالت ممکن بود چون قلب پیامبر(صلی الله علیه و آله) دیگر نمی تپید.
ای قلب نبوت!
امروز، هر دلی که برای تو می تپد، هنوز نشانی از تو در سینه دارد… بگذار با یادت، در دفاع از حق غصب شده ات زندگی هامان رنگ و بوی تازه بگیرد…
- راست گو و راست کردار
صدیقه بود، چون جز راستی از لبانش جاری نشد؛ و شهیده بود، چون حقیقت را تا پای جان پاس داشت.
امام کاظم (علیه‌السلام) فرمود:«إن فاطمة صديقة شهيدة» (مجلسی، روضة المتقین، ج۵، ص۳۴۲) یعنی: فاطمه (علیهاالسلام) صدیقه ی شهیده است.
این جمله، خلاصه‌ی تاریخ درد و نور است.
حضرت زهرا(سلام الله علیها) راستگوترین و راست کردارترین بانوی جهان بود؛ بانویی که شهادتش سند مظلومیت ولایت است.
در روزگاری که حق پوشانده شد و صداقت بهای سنگین گرفت، فاطمه(سلام الله علیها) یک تنه ایستاد تا آیینه ای درخشان برای تمام تاریخ باشد.
شهادتش آغاز مظلومیت اهل‌بیت(علیهم السلام) شد، اما صداقتش چراغی شد برای تمام جویندگان حقیقت.
بانوی ما رفت، اما امروز، هرکس دلش برای دفاع از حق می تپد، ادامه‌دهنده‌ی همان صداقت و شهادت در مسیر ولایت امیرالمؤمنین(علیه السلام) است. بیا ما نیز در این ایام سوگواری، با گرامیداشت فاطمیه در شمار یاران بانوی صدّیقه ی شهیده قرار گیریم.
- بهشت
تا به حال بهشت را تصور کرده ای…
آنجا که نهرهای زلالش آرام گرفته‌اند تا صدای قدم‌های بانویی از تبار نور را بشنوند.
بوی عطر گل‌های بهشتی پیچیده است، و فرشتگان صف کشیده‌اند و در انتظار بانویی هستند که زمین و آسمان به او افتخار می‌کنند.
پیامبر خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود:« اشْتَاقَتِ الْجَنَّةُ إِلَى أَرْبَعٍ مِنَ النِّسَاءِ… وَ الْآخِرَةِ وَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله» (علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۳، ص۵۴) یعنی: بهشت مشتاق چهار بانوست…که یکی از آنان فاطمه است.
و این یعنی، حتی بهشت هم بی‌صبری می‌کند برای دیدار او… چون فاطمه(علیهاالسلام) تنها یک نام نیست؛ نَفَسِ عطرآگین پیامبر(صلی الله علیه وآله) است، لبخند خدیجه(سلام الله علیها)، تکیه‌گاه علی(علیه السلام) و مادر همه ی غریبانِ راه حق.
او خورشیدی است که همواره بر آسمان ایمان می‌تابد، و هر دلی که به یادش روشن شود، سهمی از نور بهشت می‌برد.
ای بانوی بهشتی، ما خاکیانِ دورافتاده، در روزهای غفلت و بی‌قراری، به شوق همان بهشتی می‌سوزیم که در آن حضور داری… بگذار دل‌های ما هم، چون بهشت، مشتاق تو باشند… بگذار در گرامیداشت نامت، قدمی برداریم تا ما نیز بهشتی شویم.
- نور چشم
چگونه می‌توان از عظمت بانویی گفت که پیامبر رحمت(صلی الله علیه وآله)، او را «نور چشم» و «میوه ی دل» خویش نامید؟
«يَا عَلِيُّ! إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّي وَ هِيَ نُورُ عَيْنِي وَ ثَمَرَةُ فُؤَادِي …»(صدوق، الأمالی، ۴۸۷)
ای بانوی من!
در تاریخ آمده است: وقتی پیامبر(صلی الله علیه وآله) از سختی‌های رسالت خسته می‌شد، با دیدن چهره‌ی تو آرام می‌گرفت… به این فکر می کنم که چقدر ما به شما مدیونیم!
به مأمنِ پیامبر(صلی الله علیه و آله)
به پناهِ رحمت جهانیان…
و چه زود تو را از ما جدا کردند…
چگونه می توان در برابر مظلومیت تو خاموش ماند؟
چگونه می‌توان مدعی دوستی پیامبر(صلی الله علیه وآله) باشیم و بی‌تفاوت نسبت به اهل بیت او باشیم؟
بیایید من و شما در این ایام غربت خاندان رسالت، خانه‌ها و دل‌هایمان را با یاد فاطمه(سلام الله علیها) روشن کنیم و درنگی در مظلومیتش داشته باشیم.
ای میوه ی دل رسول خدا!
در این روزهای شهادتت، اجازه بده اشک بر اندوه شهادتت بر گونه‌هایمان جاری شود و دل هایمان بیدار شود تا در فاطمیه نقش آفرین باشیم.
ای مادرِ ولایت!
ما هنوز در جست‌وجوی نوری هستیم که از چشمان تو آغاز شد…به حق اشک‌های نیمه‌شب و پهلوی شکسته‌ات، ما را به روزگار ظهور فرزندت مهدی(عجل الله فرجه) برسان تا او را در انتقام خون به ناحق ریخته ات یاری کنیم.