(سرمقاله ی هفتمین شماره ی مجله دانش نامه ی علوم قرآن و حدیث)
چه نیک فرموده‌اند بزرگان مذهب بر مبنای فرمایش معصومان(علیهم السلام) که در دین مقایسه نیست؛ چه عقل ما محدود است و مقایسه‌ها بر اساس تصورات و تعلقات شخصی ترسیم می‌شود.
در روایت زیر شخص به دنبال مقایسه بین شرکت در تشیع جنازه و جلسه‌ی دانش‌آموزی است اما پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) افق نگاه او و ما را متفاوت می‌کند:
«جَاءَ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ إِلَى النَّبِيِّ صلّی اللهُ علیه و آله فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ، إِذَا حَضَرَتْ جَنَازَةٌ أَوْ حَضَرَ مَجْلِسُ عَالِمٍ، أَيُّهُمَا أَحَبُّ إِلَيْكَ أَنْ أَشْهَدَ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صلّی الله علیه و آله: إِنْ كَانَ لِلْجَنَازَةِ مَنْ يَتْبَعُهُا وَ يَدْفِنُهَا فَإِنَّ حُضُورَ مَجْلِسِ الْعَالِمِ
أَفْضَلُ مِنْ حُضُورِ أَلْفِ جَنَازَةٍ، وَ مِنْ عِيَادَةِ أَلْفِ مَرِيضٍ، وَ مِنْ قِيَامِ أَلْفِ لَيْلَةٍ، وَ مِنْ صِيَامِ أَلْفِ يَوْمٍ، وَ مِنْ أَلْفِ دِرْهَمٍ ُتَصَدَّقُ بِهَا عَلَى الْمَسَاكِينِ، وَ مِنْ أَلْفِ حِجَّةٍ سِوَى الْفَرِيضَةِ، وَ مِنْ أَلْفِ غَزْوَةٍ سِوَى الْوَاجِبِ تَغْزُوهَا فِي سَبِيلِ اللهِ بِمَالِكَ وَ َفْسِكَ.
وَ أَيْنَ تَقَعُ هَذِهِ الْمَشَاهِدُ مِنْ مَشْهَدِ عَالِمٍ؟! أَ مَاعَلِمْتَ أَنَّ اللهَ يُطَاعُ بِالْعِلْمِ، وَ يُعْبَدُ بِالْعِلْمِ، وَ خَيْرُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَعَ الْعِلْمِ، وَ شَرُّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَعَ الْجَهْل؟! (فتال نیشابوری، روضة الواعظين، ج1، ص12)
يكى از انصار نزد رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: اى رسول خدا! اگر بنا باشد جنازهاى را تشييع كنم يا در مجلس درس دانشمندى حاضر شوم، حضور مرا در كدام يك از اين دو بیشتر دوست دارى؟ رسول خدا(صلی الله علیه و آله)فرمود: اگر كسانى باشند كه در پى جنازه رفته و آن را به خاك بسپارند، حاضر شدن در مجلس مرد دانشمند از هزار تشییع جنازه، و ديدار از
هزار بيمار، و قیام به عبادت در هزار شب، و روزه داشتن در هزار روز، وصدقه دادن هزار درهم به بينوايان، و از هزار حجّ مستحبى، و از حضور در هزار جنگ در راه خدا- جز جنگ واجب- و دادن مال و جان در اين راه، فضيلتى بيشتر دارد. اينها كجا به پاى حضور در مجلس عالم مىرسد؟ آيا نمی دانی كه اطاعت و عبادت خدا نيز به علم است، و نيكى دنيا و آخرت با علم است، و شرّ دنيا و آخرت با جهل و نادانى؟!
وقتی علم عظمتی این چنین دارد باید برای کسب آن تلاش نمود و برای وجدان آن توسل تا«علم مصبوب» الهی بر کویر نادانی ما ببارد؛ بدان امید دفتر دیگر از مجله‌ی دانش‌نامه‌ی علوم قرآن و حدیث را می‌گشاییم.
